مرگ...

روزهای بودنش همه با او بیگانه بودند.کسی نه شاخه گلی می آورد
نه برایش میخندیدند و نه میگریستند
وقتی رفت
همه آمدند.برایش دسته گل آوردند
سیاه پوشیدند و برای رفتنش گریستند
شاید تنها جرمش نفس کشیدن بود



بارانی باشید...

تولد

برای روز میلاد تن من نمیخوام پیرهن شادی بپوشی
به رسم عادت دیرینه حتی برایم جام سر مستی بنوشی
برای روز میلادم اگر تو به فکر هدیه ای ارزنده هستی
منو با خود ببر تا اوج خواستن بگو با من که با من زنده هستی
که من بی تو نه آغازم نه پایان تویی آغاز روز بودن من
نذار پایان این احساس شیرین بشه بی تو غم فرسودن من
نمیخوام از گلهای سرخ و آبی برایم تاج خوشبختی بیاری
به ارزش های ایثار محبت به پایم اشک خوشحالی بباری
بذار از داغیه دستای تنهات بگیره حرم گرما بسترمن
بذار با تو بسوزه جسم خسته ام ببینی آتش و خاکستر من
تو ای تنها نیاز زنده موندن بکش دست نوازش بر سر من
به تن کن پیرهنی رنگ محبت اگر خواستی بیای دیدن من
که من بی تو نه آغازم نه پایان تویی آغاز روز بودن من
نذار پایان این احساس شیرین بشه بی تو غم فرسودن من


فردا روزیه که من متولد شدم.روزی که قدم به این دنیا گذاشتم.دنیایی که تا قبل از اینکه تو بیای تو زندگیم همه اش زشتی بود.ولی وقتی تو اومدی از بس که زیبا بودی زشتی ها پا به فرار گذاشتند.ای کاش میتونستم فقط یک آرزو بکنم و بر آورده بشه.اون موقع بود که آرزو میکردم تو پیشم بودی تا با بوسیدن لبهای تو بهترین هدیه عمرم رو بگیرم.








بارانی باشید...

ممنوع!!!!!!!!!!!

   تو مثل اون گل رزی هستی که چیدنش ممنوعه
           تو مثل اون سیب سرخی هستی که خوردنش ممنوعه
                   تو مثل اون چشمه ای هستی که نوشیدن از اون ممنوعه       
                            تو مثل نیازی هستی که ارضا کردنش ممنوعه
                                    تو مثل کتاب شعری هستی که خوندنش ممنوعه
                                             تو مثل اون فرشته ای هستی که پرستشش ممنوعه
                                                      تو عشقی هستی که رسیدن بهش ممنوعه
                                
                                                                                                     بارانی باشید.....